REFERATY - ZJAZDY I ZEBRANIA TOWARZYSTW NAUKOWYCH
PRACE ORYGINALNE, POGLĄDOWE I KAZUISTYCZNE
STAŻE ZAGRANICZNE
październik-grudzień 1967r. - Gõteborg - Sahlgrenska Sjukhuset
czerwiec-lipiec 1974 Epidemiology and Public Health Administration in Disease Control, Atlanta, USA
lipiec 1974 - Applied Epidemiology and Biostatistics - Center for Disease Control, Atlanta, USA
SZKOŁA I STUDIA
Ewa Sobolewska ukończyła szkołę podstawową, gimnazjum i liceum im. Królowej Jadwigi w Krakowie, w 1939 roku. W latach 1941 - 1942 ukończyła kursy handlowe, pracując jednocześnie, od 1 marca 1940 roku, w należącym do rodziny sklepie w charakterze kasjerki i ekspedientki. Praca w handlu nie okazała się jej powołaniem. Obrała niełatwą, choć bardziej interesującą ją drogę, rozpoczynając w 1943 roku studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, w okresie jego tajnej działalności. Studia kontynuowała po zakończeniu wojny, uzyskując absolutorium w 1948 roku i dyplom lekarza Akademii Medycznej w Krakowie 8 lipca 1950 roku.
ODZNACZENIA
Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju (1973)
Medal XXX-lecia PRL (1974)
Złoty Krzyż Zasługi (1976)
Odznaka za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia (1980)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985)
RODZINA
Ewa Kostrzewska, z domu Sobolewska, urodziła się w Krakowie 13 października 1921 roku. Jej pradziadek od strony matki - Antoni Józef Apolinary Rolle (1830-1894), który większość swego życia spędził w Kamieńcu Podolskim, był lekarzem psychiatrą, autorem opracowań medycznych, ale także społecznikiem i znawcą historii kresów multańskich. Pod różnymi pseudonimami (dr Antoni J., dr A.J., Adscriptus, Antoni J., Dr Antoni, Józef z Henrykówki, Pirożko Fulgencjusz) publikował opowiadania, felietony i powieści historyczne.
Syn Józefa A. Rollego i dziadek Ewy Sobolewskiej - Karol Rolle (1871-1954) - z wykształcenia inżynier ceramik - 0d 1908 roku był członkiem Rady Miejskiej Podgórza i Rady Miejskiej Krakowa (1916-1933), a w latach 1926-1931 pełnił funkcję prezydenta Krakowa. W latach 1928-1938 był senatorem Rzeczypospolitej Polskiej z listy BBWR.
Rodzicami Ewy byli Maria, z domu Rolle (1900-1964) i Feliks Sobolewski (1894-1929) - dr praw, kupiec i żołnierz 1-szej Brygady Legionów. Młodszy brat Ewy - Marek Sobolewski (1925-1983) był profesorem prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, znawcą prawa konstytucyjnego i teorii partii politycznych.
W kamienicy należącej do rodziny, przy ul. Grodzkiej 3 w Krakowie, mieścił się sklep z materiałami tekstylnymi Sobolewskich - „Magazyn Bławatny – konfekcja i galanteria Hurt-Detal” Przedsiębiorstwa "Ignacy Sobolewski", którego właścicielką była Maria Sobolewska i Ska. W sąsiedniej kamienicy przy ul. Grodzkiej 1, należącej do rodziny przyszłego męża Ewy Sobolewskiej (od strony jego matki), swoją siedzibę miał Skład Zegarków i Zegarów oraz Pracownia Zegarmistrzowska Aleksandra Sulikowskiego.
KRAKÓW
Od roku 1946, jeszcze w czasie studiów, Ewa Sobolewska pracuje jako wolontariuszka w Klinice Chirurgicznej Szpitala św. Łazarza w Krakowie, a od 1949 roku w II Klinice Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej kierowanej przez prof. T. Tempkę.
W czasie studiów poznaje Jana Kostrzewskiego, prowadzącego wówczas na uczelni zajęcia z mikrobiologii. Ich ślub odbył się w Czernej pod Krakowem w 1948 roku. Mając czwórkę dzieci (urodzonych w latach 1949 - 1955) Ewa Kostrzewska skutecznie łączy niełatwe obowiązki związane z ich wychowaniem i prowadzeniem domu z pracą zawodową. Jeszcze w okresie pobytu w Krakowie, w latach 1950 - 1951, pracowała na etacie lekarza stażysty w Oddziale Chirurgicznym Szpitala im. G. Narutowicza.
WARSZAWA
Przeniesienie męża - Jana Kostrzewskiego, do Warszawy w roku 1950, w związku z objęciem przez niego funkcji organizatora, a potem kierownika Zakładu Epidemiologii Państwowego Zakładu Higieny, wiązało się nie tylko ze zmianą miejsca zamieszkania, ale również miejsca pracy.
We wrześniu 1951 roku rozpoczyna pracę w Klinice Chirurgicznej Instytutu Hematologii w Warszawie, początkowo na etacie Szpitala Zakaźnego nr 2 (17.09.1951 - 31.03.1952), a potem Instytutu Hematologii (2.04.1952 - 30.11.1960), na stanowisku asystenta, a następnie st. asystenta.
W roku 1952 uzyskuje tytuł specjalisty w zakresie chirurgii, jak również, w tym samym roku, w Akademii Medycznej w Krakowie, tytuł doktora medycyny na podstawie pracy "Oznaczanie objętości krążącej krwi", której promotorem był prof. J. Oszacki.
W roku 1960 przenosi się do Centralnego Szpitala Kolejowego w Międzylesiu koło Warszawy. Pracuje tam do 1965 roku na stanowisku starszego asystenta pełniąc jednocześnie obowiązki zastępcy ordynatora oddziału Torakochirurgicznego.
1 lutego 1965 roku wraca do Kliniki Chirurgicznej Instytutu Hematologii na stanowisko starszego asystenta, a od 1969 roku – adiunkta.
W 1973 roku, na podstawie pracy „Badania nad 6% Dekstranem 70 i 10% Dekstranem 40 Polfa" uzyskuje tytuł doktora habilitowanego.
W 1982 roku została mianowana profesorem nadzwyczajnym. Kierowała Pracownią Naukową Analityczno-Chemiczną Kliniki Chirurgii Instytutu Hematologii, a od 1985 roku, do chwili odejścia na emeryturę, Pracownią Badań nad Porfirią.
Przez wiele lat głównym przedmiotem zainteresowań naukowych Ewy Kostrzewskiej były płyny krwiozastępcze, reologia, powikłania zakrzepowo-zatorowe w chirurgii, a od lat 70-tych także porfiria. Była autorką i współautorką 125 publikacji w czasopismach polskich i zagranicznych oraz rozdziałów w kilkunastu podręcznikach i innych książkowych publikacjach medycznych. Członkini Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Sekcji Transfuzjologicznej Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów oraz Komisji Hemostazy i Mikrokrążenia Komitetu Patofizjologii Klinicznej PAN.
Zmarła w Warszawie 25 sierpnia 2017 roku i została pochowana na Cmentarzu Służewieckim.
prof. dr hab. med. Ewa Kostrzewska - chirurg
ur. 13.10.1921r. - zm. 25.08.2017r.