Notatka dotycząca Jacka Kostrzewskiego (autor nieznany). Wskazanego miejsca pochówku nie udało się zweryfikować.

Oddział "Małego"

Tablica poświęcona pamięci Stanisława Łokuciewskiego

i Jacka Kostrzewskiego umieszczona na murze Kościoła

św. St. Kostki na Żoliborzu w Warszawie

Wierszyki napisane przez Jurka Kostrzewskiego

Mogiła żołnierzy poległych w walkach na Lubelszczyźnie we wrześniu 1939 roku. Cmentarz w Krasnobrodzie. plut. Jerzy Kostrzewski wśród pochowanych.

Grupa żołnierzy Armii Krajowej szkolonych przez Jacka Kostrzewskiego - Zakrzówek k. Kraśnika - maj-lipiec1944 r.

Oryginalne, pierwsze stronice broszur wojennego szpitala polowego "Kraków - Zamość" działającego na Lubelszczyźnie. W jednym z takich szpitali zmarł Jerzy Kostrzewski 

Mapka z zaznaczoną drogą ewakuacji rannych 5 DP 15-16.09.1939 r.

powyżej: Jacek Kostrzewski (po lewej), Stanisław Łokuciewski "Mały"- dowódca zwiadu konnego, dowódca oddziału (w środku), rotmistrz Ryszard Ławryszczuk ps. "Zagłoba" (po prawej).

 

poniżej: Jacek Kostrzewski (drugi od lewej). 

Zdjęcia ze zbiorów prywatnych ale obecne też na stronie: Biblioteka Cyfrowa WBP w Lublinie - [Oddział Partyzancki "Sępa", "Małego"]

Jacek Kostrzewski (w środku). Po prawej jego stryj - prof. Józef Karol Kostrzewski

Jerzy Kostrzewski

Jacek Kostrzewski, urodzony 11 września 1918 roku, oficer zawodowy w stopniu podporucznika. Walczył w kampanii wrześniowej w 20 Pułku Piechoty. Wzięty do niewoli. Po uwolnieniu przyjechał do Warszawy pod zmienionym nazwiskiem Kowalski i od 1940 roku uczestniczył w walce podziemnej pod pseudonimem „Kostek”. Prowadził szkolenia wojskowe oddziałów AK, oficjalnie pracując w charakterze urzędnika w szpitalu na Grochowie. Zagrożony aresztowaniem, wraz z grupą kolegów, wyjechał na Lubelszczyznę. Tam znalazł się w utworzonym wiosną 1943 roku polowym oddziale ZWZ i AK obwodu kraśnickiego, dowodzonym od kwietnia 1944 roku przez por. Stanisława Łokuciewskiego - „Małego". Pełnił obowiązki zastępcy dowódcy oddziału. 

Zadaniem oddziału, poza partyzancką walką z Niemcami, było między innymi, szkolenie kandydatów na młodszych dowódców piechoty. Szkoła podoficerska wchodziła w skład oddziału stanowiąc wydzielony pluton. Pracą szkoleniową kierował porucznik "Kostek" - Jacek Kostrzewski. Kurs ten, zakończony egzaminem,  trwał od 16 maja  do 15 lipca 1944 roku. 

Niedługo potem, w celu uzyskania uzupełnień dla oddziału, porucznik "Kostek" wyjechał służbowo do Komendy Głównej w Warszawie. W drodze powrotnej zginął 22 lipca 1944 roku w wysadzonym przez partyzantów pociągu w Krężnicy Jarej pod Lublinem.

Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. 

Jerzy Kostrzewski urodzony 30 grudnia 1919 roku. Po ukończeniu Prywatnej Szkoły Powszechnej Zboru Ewangelickiego, a potem  Gimnazjum Św. Jacka i zdaniu matury w 1938 roku, wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty. Mianowany w 1939 roku plutonowym podchorążym, brał udział jako dowódca plutonu  20. Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej w kampanii wrześniowej, między innymi w bitwie pod Pszczyną. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. 

 

Plutonowy Jerzy Kostrzewski, na czele plutonu ckm bronił lewego skrzydła 3 batalionu, na które nieprzyjaciel usiłował się włamać. Siał spustoszenie w szeregach piechoty hitlerowskiej. Natarcie kilkakrotnie się załamało. Niemcy skierowali w ten rejon nawał ognia artyleryjskiego. Jeden cekaem został rozbity. Zginęła cała obsługa […] Widząc to, kierowany troską dowódcy o swych żołnierzy, podchorąży Kostrzewski zrywa się w kierunku ugodzonego cekaemu i dostaje w brzuch serię. „Ostatni raz widziałem go na noszach – bladego z upływu krwi. Gdy mnie zobaczył, starał się wyciągnąć rękę. Chwyciłem go za dłoń i czułem, jak z tego wspaniałego młodzieńca uchodzi życie”.

 

Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Krasnobrodzie.

 

[1] Jerzy Steinhauf; Losy Krakusów; Dziennik Polski Rok XXIII, nr 220 (7340); 17-18.IX.1967